Πρακτική Άσκηση:Ευκαιρία η Αγγαρεία?

Ο θεσμός της πρακτικής υπάρχει κυρίως στον χώρο των ΤΕΙ όπου είναι υποχρεωτικός για τουλάχιστον έξι μήνες (υπάρχει και η δυνατότητα του ενός χρόνου) ενώ στα πανεπιστήμια δεν είναι υποχρεωτική και διαρκεί λιγότερο απο 6 μήνες.
 Στο θεωρητικό κομμάτι η πρακτική είναι ο προθάλαμος της ένταξης του φοιτητή στον εργασιακό τομέα, βοηθώντας τον στο να αποκτήσει μία πρώτη εμπειρία και να δει
τα προβλήματα και της προκλήσεις της δουλειάς εκ των έσω και όλα αυτά με την παροχή ενός συμβολικού μισθού.
Τώρα σχετικά με το πρακτικό κομμάτι...Πως γίνεται συνήθως η πρακτική στην Ελλάδα?
Οι περισσότερες εταιρίες ψάχνουν στο πρόσωπο του "πρακτικάριου" έναν άνθρωπο ο οποίος θα κάνει όλες τις απλές δουλειές που στην περίπτωση που δεν υπάρχει αυτός θα πρέπει να προσλάβουν κάποιον με κανονικό μισθό. Ο φοιτητής που κάνει πρακτική δεν είναι εκεί ούτε για να φτιάχνει καφέδες, ούτε για να είναι στην υποδοχή. Βρίσκεται εκεί και πληρώνεται για να μαθαίνει το αντικείμενο, δουλεύοντας δίπλα σε κάποιο έμπειρο στέλεχος της επιχείρησης. Δηλαδή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μαθητευόμενος και όχι ως ο άνθρωπος που θα κάνει τις αγγαρείες.
Βάση της παραπάνω παραδοχής επωφελούνται και οι δύο πλευρές. Και η επιχείρηση διότι τεστάρει τις αντιδράσεις και την απόδοση του μαθητευόμενου σε πραγματικές καταστάσεις, με πιθανότητα την πρόσληψη του μετά το πέρας της πρακτικής, αλλά και τον μαθητευόμενο ο οποίος δεν "περνά" απλά ένα 8ωρο στην δουλειά αλλά δοκιμάζεται και μετράει τις δυνάμεις του στον στίβο της εργασίας.
Σε άλλες χώρες τα παιδιά με το που τελειώσουν το σχολείο διαλέγουν τομέα και κάνουν κατευθείαν πρακτική (απλού επιπέδου βέβαια) για να διαπιστώσουν αν όντως τους αρέσει και μπορούν να αντεπεξέλθουν σε αυτό που διάλεξαν.
Η πρακτική είναι ο προθάλαμος της εργασίας. Μην την αφήνεται να πάει χαμένη.